-
1 wyrzucić
= wyrzucać -
2 wyrzucać
(-cam, -casz); vt; perf -cić( pozbywać się) to throw away lub out; ( wypędzać) to throw out; ( ciskać) to throwwyrzucać śmieci — to throw the rubbish (BRIT) lub garbage (US) away lub out
fale wyrzuciły go/to na brzeg — he/it was washed ashore
wyrzucić kogoś z pracy — to fire lub sack sb
* * *ipf.wyrzucić pf.1. (= ciskać) throw, fling; wyrzucać pieniądze waste/squander money, throw money away; wyrzucać ramiona, nogi throw/fling up one's shoulders/legs.2. (= pozbywać się kogoś) throw away/out; ( z pracy) fire/sack; ( ze szkoły) expel; ( z mieszkania) evict; wyrzucić kogoś na bruk throw sb on the street, turn sb into the street; wyrzucić kogoś na zbity pysk pot. throw sb out head first, kick sb out.3. tylko ipf. (= robić wyrzuty) reproach sb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrzucać
-
3 wyrzucać
\wyrzucać śmieci den Müll wegbringenwyrzucić kogoś z pracy jdn entlassen, jdn feuern ( fam)3) ( ciskać) schmettern, schleudernfale wyrzuciły butelkę na brzeg die Wellen haben die Flasche ans Ufer geworfen\wyrzucać komuś coś jdm etw vorwerfen -
4 wyrzucić
wyrzucać śmieci den Müll wegbringen;wyrzucać przez okno aus dem Fenster werfen;wyrzucać z pracy entlassen, fam. feuern;wyrzucać za drzwi k-o jemanden hinauswerfen, jemanden vor die Tür setzen;wyrzucać k-u jemandem vorwerfen, jemandem vorhalten;wyrzucać sobie sich vorwerfen, sich Vorwürfe machen -
5 wyrzucać
wyrzucać śmieci den Müll wegbringen;wyrzucać przez okno aus dem Fenster werfen;wyrzucać z pracy entlassen, fam. feuern;wyrzucać za drzwi k-o jemanden hinauswerfen, jemanden vor die Tür setzen;wyrzucać k-u jemandem vorwerfen, jemandem vorhalten;wyrzucać sobie sich vorwerfen, sich Vorwürfe machen -
6 wyrzucać
глаг.• выбрасывать• выгонять• выкидывать• выселить• выселять• вытащить• вытеснять• извергать• изгонять• изрыгать• освобождать• отбрасывать• отклонять• сбрасывать• скидывать• стрелять• увольнять* * *wyrzuca|ć\wyrzucaćny несов. 1. выбрасывать, выкидывать; ср. wyrzucić;2. komu со упрекать, укорять кого в чём; попрекать кого чем+2. wypominać
* * *wyrzucany несов.1) выбра́сывать, выки́дывать; ср. wyrzucićSyn:wypominać 2) -
7 wyrzucać wyrzu·cać
-cam, -caszvt pf - cićto throw away lub outwyrzucić kogoś z pracy/ze szkoły — to sack sb/to exclude sb from school
-
8 wyrzucić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrzucić
-
9 wyrzucić
vt pf→ wyrzucać 1 -
10 drzwi
plt (G drzwi) 1. (zamknięcie) door sg- drzwi do kuchni/stajni a kitchen/stable door- dwoje/troje drzwi two/three doors- drzwi wejściowe/kuchenne a front/kitchen door- drzwi balkonowe French window(s) GB- drzwi od szafy/serwantki a cupboard door- pukać do drzwi to knock at a. on the door- otworzyć/zamknąć drzwi to open/close a. shut the door- otworzyć komuś drzwi (wpuścić) to open the door to sb, to answer the door; (przepuścić) to open the door for sb- mieszkać z kimś drzwi w drzwi to live next door to sb- zamknąć a. zatrzasnąć komuś drzwi przed nosem to shut a. slam the door in sb’s face- zamknąć przed kimś drzwi to shut the door on sb także przen.- wyrzucić kogoś za drzwi to throw sb out, to turn sb out- za drzwi! get out!- nie wiedział, co znajduje się za drzwiami he didn’t know what there was behind the door- drzwi uchyliły/otworzyły/zatrzasnęły się the door opened slightly/opened/slammed shut- trzasnąć drzwiami to slam the door- „nie trzaskać drzwiami” ‘don’t slam the door’- przy drzwiach otwartych [rozprawa] in open court- przy drzwiach zamkniętych a. za zamkniętymi drzwiami behind closed doors, in camera2. (otwór) doorway sg- stanąć/pojawić się w drzwiach to stand/appear in the doorway- stać w drzwiach to stand in the doorway- przepuścić kogoś w drzwiach to let sb in/out- minęłam się z nim w drzwiach I was going out just as he was coming in/he was going out as I was coming in3. przen. (możliwość) otworzyć/zamknąć przed kimś drzwi do czegoś to open the door to sth for sb/to close a. shut the door on sth- ta rola otworzyła przed nim drzwi do kariery that role was a springboard to a career a. opened the doors to a career for him- □ drzwi dwuskrzydłowe a. podwójne double door(s)- drzwi jednoskrzydłowe single door- drzwi obrotowe revolving door- drzwi harmonijkowe folding door- drzwi rozsuwane sliding door- drzwi wahadłowe swing door, swinging door US■ chodzić od drzwi do drzwi to go from door to door- dostać się a. wejść kuchennymi drzwiami to get in by the back door- dostać się a. wejść tylnymi drzwiami to sneak in by a. through the back door- drzwi się nie zamykają it’s all go GB- pokazać a. wskazać komuś drzwi to show sb the door- nie kładź palca między drzwi don’t stick your neck out- te drzwi stoją przed tobą/nimi otworem you/they are always welcome* * *-; pldrzwi obrotowe/rozsuwane — a revolving/sliding door
drzwi wejściowe/kuchenne — the main/back door
wyrzucać (wyrzucić perf) kogoś za drzwi — to throw sb out
przy drzwiach otwartych/zamkniętych — in open court/in camera
drzwi się u nich nie zamykają — (przen) they keep an open house
* * *pl.Gen. -i door; drzwi wejściowe front door, main door; drzwi kuchenne back door, kitchen door; drzwi na taras terrace door, French windows; drzwi otwarte na oścież wide-open door; pukać do drzwi knock at the door; dobijać się do drzwi bang at the door, pound on the door; zamknąć drzwi close the door; podsłuchiwać pod drzwiami eavesdrop at a door; stanąć w drzwiach stand in the doorway l. on the threshold; wyrzucić kogoś za drzwi throw sb out; wskazać l. pokazać komuś drzwi show sb the door; dom, w którym drzwi się nie zamykają open house; zatrzasnąć komuś drzwi przed nosem dosł. slam the door in sb's face; przen. turn sb from one's door; drzwi stoją przed kimś otworem door is open to sb; pchać się drzwiami i oknami crowd; wyważać otwarte drzwi state l. prove the obvious; za zamkniętymi drzwiami behind closed doors; rozprawa przy drzwiach zamkniętych in camera trial; obrady przy drzwiach otwartych open session; polityka otwartych drzwi open door policy; chodzić od drzwi do drzwi go door-to-door, beg; za drzwi! out!; nie kładź palca między drzwi it's none of your business; don't interfere in someone else's business; drzwi jednoskrzydłowe single door; drzwi dwuskrzydłowe double doors; drzwi obrotowe revolving door; drzwi rozsuwane sliding door; drzwi wahadłowe swing door; dwoje/troje drzwi two/three doors.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > drzwi
-
11 выбрасывать
глаг.• kłaść• nakryć• odrzucać• odrzucić• pokładać• powalić• układać• wydalać• wydalić• wyganiać• wygnać• wyjąć• wymiotować• wypędzać• wypędzić• wyrzucać• wyrzucić• wyznaczyć• zarzucać• zwracać* * *wyrzucać, wywalać -
12 discard
-
13 eject
[ɪ'dʒɛkt] 1. vtobject, gatecrasher wyrzucać (wyrzucić perf); tenant eksmitować (eksmitować perf or wyeksmitować perf)2. vi* * *[i'‹ekt]1) (to throw out with force; to force to leave: They were ejected from their house for not paying the rent.) wyrzucać2) (to leave an aircraft in an emergency by causing one's seat to be ejected: The pilot had to eject when his plane caught fire.) katapultować się•- ejection -
14 fire
['faɪə(r)] 1. nogień m; ( accidental) pożar m2. vt( shoot) gun strzelać (strzelić perf) z +gen; arrow wystrzeliwać (wystrzelić perf); ( stimulate) rozpalać (rozpalić perf); ( inf) wyrzucać (wyrzucić perf) z pracy, wylać ( perf) (inf)3. vito catch fire — zapalać się (zapalić się perf), zajmować się (zająć się perf)
to be on fire — palić się, płonąć
to set fire to sth, set sth on fire — podkładać (podłożyć perf) ogień pod coś, podpalać (podpalić perf) coś
electric/gas fire — grzejnik elektryczny/gazowy
to come/be under fire (from) — znaleźć się ( perf) /być pod ostrzałem (+gen)
to open fire — otwierać (otworzyć perf) ogień
to fire a shot — oddawać (oddać perf) strzał
* * *1. noun1) (anything that is burning, whether accidentally or not: a warm fire in the kitchen; Several houses were destroyed in a fire.) ogień2) (an apparatus for heating: a gas fire; an electric fire.) piec(yk)3) (the heat and light produced by burning: Fire is one of man's greatest benefits.) ogień4) (enthusiasm: with fire in his heart.) ogień5) (attack by gunfire: The soldiers were under fire.) ostrzał2. verb1) ((of china, pottery etc) to heat in an oven, or kiln, in order to harden and strengthen: The ceramic pots must be fired.) wypalać2) (to make (someone) enthusiastic; to inspire: The story fired his imagination.) podniecać3) (to operate (a gun etc) by discharging a bullet etc from it: He fired his revolver three times.) (wy)strzelić z4) (to send out or discharge (a bullet etc) from a gun etc: He fired three bullets at the target.) wystrzelić5) ((often with at or on) to aim and operate a gun at; to shoot at: They suddenly fired on us; She fired at the target.) strzelać6) (to send away someone from his/her job; to dismiss: He was fired from his last job for being late.) wyrzucić z posady•- firearm
- fire-brigade
- fire-cracker
- fire-engine
- fire-escape
- fire-extinguisher
- fire-guard
- fireman
- fireplace
- fireproof
- fireside
- fire-station
- firewood
- firework
- firing-squad
- catch fire
- on fire
- open fire
- play with fire
- set fire to something / set something on fire
- set fire to / set something on fire
- set fire to something / set on fire
- set fire to / set on fire
- under fire -
15 throw away
vtrubbish wyrzucać (wyrzucić perf); money trwonić (roztrwonić perf), przepuszczać (przepuścić perf) (inf)* * *1) (to get rid of: He always throws away his old clothes.) wyrzucać2) (to lose through lack of care, concern etc: Don't throw your chance of promotion away by being careless.) przepuszczać -
16 throw out
vt* * *(to get rid of by throwing or by force: He was thrown out of the meeting; The committee threw out the proposal.) wyrzucać -
17 blurt out
[bləːt-]vtwyrzucać (wyrzucić perf) z siebie* * *(to say (something) suddenly: He blurted out the whole story.) wypaplać -
18 catapult
['kætəpʌlt] 1. n ( BRIT) 2. vi 3. vt* * *1. noun((American slingshot) a small forked stick with an elastic string fixed to the two prongs for firing small stones etc, usually used by children.) proca2. verb(to throw violently: The driver was catapulted through the windscreen when his car hit the wall.) rzucać -
19 drop
[drɔp] 1. n( of liquid) kropla f; (reduction, distance) spadek m; ( by parachute etc) zrzut ma drop of 10% — spadek o 10%
- drops2. vtobject upuszczać (upuścić perf); voice zniżać (zniżyć perf); eyes spuszczać (spuścić perf); price zniżać (zniżyć perf), opuszczać (opuścić perf); ( set down from car) person wysadzać (wysadzić perf), wyrzucać (wyrzucić perf) (inf); object podrzucać (podrzucić perf) (inf); ( omit) opuszczać (opuścić perf)3. vito drop anchor — rzucać (rzucić perf) kotwicę
to drop sb a line — skrobnąć ( perf) do kogoś parę słów (inf)
Phrasal Verbs:- drop in- drop off- drop out* * *[drop] 1. noun1) (a small round or pear-shaped blob of liquid, usually falling: a drop of rain.) kropla2) (a small quantity (of liquid): If you want more wine, there's a drop left.) odrobina, kapka3) (an act of falling: a drop in temperature.) spadek4) (a vertical descent: From the top of the mountain there was a sheer drop of a thousand feet.) spad, uskok2. verb1) (to let fall, usually accidentally: She dropped a box of pins all over the floor.) upuścić2) (to fall: The coin dropped through the grating; The cat dropped on to its paws.) upadać, spadać3) (to give up (a friend, a habit etc): I think she's dropped the idea of going to London.) zrezygnować z4) (to set down from a car etc: The bus dropped me at the end of the road.) wysadzić5) (to say or write in an informal and casual manner: I'll drop her a note.) skreślić•- droplet- droppings
- drop-out
- drop a brick / drop a clanger
- drop back
- drop by
- drop in
- drop off
- drop out -
20 dump
[dʌmp] 1. n(also: rubbish dump) wysypisko nt (śmieci); ( inf) ( place) nora f (inf); ( of ammunition) skład m2. vt( throw down) rzucać (rzucić perf); ( get rid of) wyrzucać (wyrzucić perf); ( COMPUT) data zrzucać (zrzucić perf) (inf)to be down in the dumps ( fig, inf) — być w dołku (inf)
"no dumping" — "zakaz wysypywania śmieci"
* * *1. verb1) (to set (down) heavily: She dumped the heavy shopping-bag on the table.) rzucać, zwalać2) (to unload and leave (eg rubbish): People dump things over our wall.) rzucać, zwalać2. noun(a place for leaving or storing unwanted things: a rubbish dump.) śmietnisko
См. также в других словарях:
wyrzucać – wyrzucić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}poza nawias [za burtę] {{/stl 13}}{{stl 7}} wyłączać kogoś z jakiejś społeczności, pozbawiać kogoś jego praw, znaczenia i możliwości działania w danej grupie; odosabniać, izolować kogoś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzucać – wyrzucić pieniądze w błoto — {{/stl 13}}{{stl 7}} wydawać pieniądze bez przemyślenia, na rzeczy zbędne, nieprzynoszące zakładanych korzyści; marnotrawić pieniądze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kupując to, wyrzucimy pieniądze w błoto. Ktoś nie wygląda na człowieka lubiącego wyrzucać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzucać – wyrzucić [wywalać – wywalić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na bruk {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrzucić kogoś z pracy, pozbawić kogoś pracy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nowy właściciel wyrzucił na bruk połowę załogi. Co dzień wyrzucano kogoś na bruk. Za pijaństwo wywalono go na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrzucaćam, wyrzucaća, wyrzucaćają, wyrzucaćany {{/stl 8}}– wyrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyrzucaćcę, wyrzucaćci, wyrzucaćrzuć, wyrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzucić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyrzucać I {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}na szmelc {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbyć się czegoś starego, bezużytecznego : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzucić — dk VIa, wyrzucićcę, wyrzucićcisz, wyrzucićrzuć, wyrzucićcił, wyrzucićcony wyrzucać ndk I, wyrzucićam, wyrzucićasz, wyrzucićają, wyrzucićaj, wyrzucićał, wyrzucićany 1. «rzuciwszy spowodować ruch czegoś w jakimś kierunku, cisnąć gdzieś; usunąć,… … Słownik języka polskiego
wyrzucać — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… … Słownik frazeologiczny
wyrzucić — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… … Słownik frazeologiczny
wyrzucać — ndk I, wyrzucaćam, wyrzucaćasz, wyrzucaćają, wyrzucaćaj, wyrzucaćał, wyrzucaćany 1. forma ndk czas. wyrzucić (p.) 2. «robić komuś wyrzuty, wymówki z jakiegoś powodu; wytykać coś» Wyrzucać komuś lenistwo, opieszałość. Wyrzucać sobie brak… … Słownik języka polskiego
błoto — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. błocie {{/stl 8}}{{stl 7}} lepka, gęsta maź, masa z rozmokłej ziemi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wpaść w błoto. Ubrudzić się błotem. Taplać się, grzęznąć w błocie.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}mieszać –… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bruk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj nawierzchni (np. drogi) z kamieni (zwykle obrobionych) lub kostki betonowej różnych kształtów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bruk uliczny. Wyrywać kamienie z bruku. Układać bruk.{{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
